Retro Myszków

Kiedy w Myszkowie zaczął rozwijać się przemysł, rosła liczba ludności, powstała potrzeba budowy dużego kościoła, dla zabezpieczenia jej duchowej opieki. 1907 r. wybrano komitet, który zajął się budową kościoła. Pierwszym prezesem tego komitetu był pan Konrad Borowski, nadzorca kolejowy, v-ce prezesem p. Stanisław Bauerertz, współwłaściciel fabryki przędzy, sekretarzem dr Stanisław Borkowski, kasjerem mgr Stefan Skrzydłowski. Komitet uzyskał pozwolenie od władz rosyjskich na budowę kościoła. Władza duchowna przesłała ks. Marcelego Jezierskiego z Będzina jako prefekta do nauczania religii w szkole. Nabożeństwo odprawiało się w kaplicy p. Bauerertzów – właścicieli dóbr Mijaczów. Początkowo ksiądz  mieszkał na Mijaczowie, potem w domu Józefa Dietmara – przedsiębiorcy, który zajął się budową kościoła.

W 1911 powstała parafia Myszków. Od tego czasu zaczęto prowadzić akta stanu cywilnego i grzebać zmarłych. Kościół postawiono w miejscu gdzie wcześniej kopano rudę żelaza, lub też kamień na budowę stacji kolejowej. Grunt podarowali gospodarze Starego Myszkowa: Jan Liwach, Stanisław Męcik, Piotr Paca, Stanisław Czyż, Franciszek Trebisz, Stanisław Bednarek, Franciszek i Marcin Gruszka. Budowa fundamentów rozpoczęła się w 1907 r. i trwała dość długo, bo natrafiła na szyby, które trzeba było sklepić. Komitet chciał postawić wspaniałą świątynię z cegły licowej, na wzór kościoła Świętej Rodziny w Częstochowie.

W roku 1914 na parę tygodni przed I wojną światową zdążono pokryć mury kościoła. W pierwszych dniach wojny wytynkowano kościół wewnątrz, ażeby okupanci nie wprowadzili do świątyni koni. Przeniesiono uroczyście Najświętszy Sakrament z kaplicy do kościoła i zapoczątkowano odprawianie nabożeństw.

Czas wojny do miast i wsi sprowadził nędzę, która trafiła i do Myszkowa, powodując przerwanie budowy kościoła. Pierwszy rezydujący tu proboszcz, ks. Marceli Jeziorski, w 1917 roku został przeniesiony do Chruszczobrodu. Po trzech miesiącach do Myszkowa przybył ks. Jan Pałczyński z Tarnawy, który pasterzował tu zaledwie dwa lata. W tym czasie zabezpieczono od wilgoci mury kościoła u zmieniono papę na dachówkę. Drogę do kościoła wysypano szlaką, a wzdłuż niej zasadzono jarzębiny.

4 kwietnia 1920 r. z polecenia biskupa kieleckiego, Jego Ekscelencji ks. Augustyna Tasińskiego, stanowisko proboszcza objął ks. Jan Kałuża. Obszar nowopowstałej parafii myszkowskiej został utworzony z ziem należących wcześniej do kilku okolicznych parafii: Myszków i Połomia należały do Żarek, Pohulanka do Włodowic, Mijaczów do Mrzygłodu. W roku 1924 z dobroczynnych ofiar zostały zakupione w Warszawie trzy dzwony za cenę 1,5 miliarda marek.

Dokonano w tym czasie oblicowania zachodniej strony prezbiterium. W ostatnich tygodniach pracy pękł rygiel, a murarz Stanisław Woźniak, spadając złamał sobie nogę. Spowodowało to wydatek Komitetu Budowy na sumę 1059 zł i 70 groszy.

W 1925 r. wybudowano wschodni szczyt kościoła i wykończono tę stronę oraz wnętrze. Przy końcu roku nowa parafia myszkowska została oddzielona od diecezji kieleckiej i przydzielona do nowej diecezji częstochowskiej, której biskupem ustanowiony został Jego Ekscelencja ks. Dr Teodor Kubina. W roku 1926 robotnicy Towarzystwa Aukcyjnego Steinhagen Wehr i Spółka ofiarowali tygodniowy zarobek – 8 tysięcy zł na kupno nowych organów do kościoła. Zarząd Towarzystwa, widząc ofiarność swych robotników, postanowił, aby organy były darem robotników i ich firmy. W myśl powyższego spółka po porozumieniu się z proboszczem zamówiła 20-to głosowe organy w Wytwórni Organów Krakowskiego w Piotrkowie Trybunalskim za 20 tys. zł. Budowa organów została zakończona i kościół w Myszkowie otrzymał charakter świątyni. W tym też roku wieża kościoła została podniesiona na 11 metrów i oblicowana czerwoną cegłą. W 1972 roku został wybudowany frontowy szczyt kościoła i przybudówki przy frontowych i bocznych wejściach.

4 lipca 1928 roku straszliwa burza zerwała prowizoryczny dach wieży i uderzyła nim w sygnaturkę, która wskutek tego została poważnie uszkodzona. Wiele tez ucierpiała dachówka na kościele.

W 1935 roku wybudowano wielki ołtarz alabastrowy, który kosztował 14tys. zł. Obraz św. Stanisława biskupa i męczennika, pędzla Piotra Stachiewicza, ufundował Feliks Steinhagen. Ustawiono balustradę alabastrową. Wprawiono dziesięć okien witrażowych z emblematami w prezbiterium. Pomalowano kościół w trzy kolory. Wmurowano 12 zachełuszek alabastrowych. Ułożono schody przed wielkimi drzwiami kościoła.

21 września 1935 roku rozpoczął się ingres Najdostojniejszego Arcypasterza, Jego Ekscelencji biskupa Teodora Kubiny, który nadjechał od strony Żarek. Powitanie nastąpiło przy bramie wystawionej na drodze wiodącej do kościoła.

Ceremonii konsekracji kościoła rozpoczęła się o godz. 8 rano, dnia 22 września 1935 r. Brał w niej udział m.in. ks. Franciszek Zientara, dziekan zawierciański i ks. Kanonik Bolesław Wajazler.

Tekst źródłowy: "Zabytki oraz ciekawostki Myszkowa i okolicy", U.I. Górski